Latem możemy obserwować żółte liście u traw. Zwykle pojawiają się na dole kępy tuż nad powierzchnią gruntu. Przyczyn może być wiele bo podobne objawy są po przelaniu i przesuszeniu a także przy niedoborach składników pokarmowych. Jednak w większości przypadków powodem jest przesuszenie. Najlepiej sprawdzić to rozgrzebując glebę bezpośrednio przy roślinie w kształcie niewielkiego otworu, tak głęboko aż trafi się na poziom wilgotny. Można posłużyć się fachowym sprzętem – laskę Egnera, która przypomina jakby rurkę otwartą z jednej strony. Można ją wbić w glebę nawet na 25 cm i sprawdzić po wyjęciu na zawartym w niej profilu, jak głęboko zaczyna się gleba wilgotna.
Upały i brak opadów powodują, że gleba wysycha na sporą głębokość. Nawet jeśli podlewamy, to często woda wnika tylko w wierzchnią warstwę gleby a pod spodem jest nadal sucha. W takiej sytuacji przerwa 2-3 dniowa w podlewaniu od razu powoduje objawy niedoboru wody u roślin. Najlepsze jest nawilżenie gleby poprzez jej zalanie wolnym strumieniem przez długi czas, tak żeby woda wsiąkła w nią głęboko. Wokół roślin powinna być utworzona z gleby lub ściółki misa – wtedy podczas podlewania lub deszczu, woda gromadzi się przy roślinie. Po podlaniu warto sprawdzić (ponownie rozgrzebując glebę) na jaką głębokość udało nam się ją zwilżyć.
Dodatkowo warto glebę wyściółkować korą, wtedy tak nie wysycha.
Nie nawozimy. W czasie suszy lepiej roślin nie nawozić. Nawóz może spotęgować suszę (tzw. susza fizjologiczna) i jeszcze bardziej ograniczyć pobieranie wody przez rośliny. Tylko gdy gleba głęboko jest zwilżona można nawozić. W pełni lata unikajmy tego zabiegu.
Zwiewne i lekkie. To jedna z najważniejszych cech traw, unoszenie się pod wpływem powiewu wiatru. Wszystkie trawy są do tego „zdolne” choć inaczej prezentują się na wietrze liście szerokie a inaczej
My kochamy trawy za ich powszechność i prostotę. Za to, że są niesamowitą częścią przyrody naturalnej. Ale dlaczego tak bardzo nam się podobają? Wiecie, że trawy stanowią 25-45% roślinności świata? Występują
W1996 roku zostało zdefiniowane przez Amerykanów uzależnienie od internetu jako syndrom IAD [Internet Addiction Disorder], czyli zespół uzależnienia od internetu, który objawia się wewnętrznym przymusem bycia
